ஆசீவகமும் ஐயனார் வரலாறும்

மாயோன், சேயோன், வேந்தன், வருணர் என நிலத் தெய்வங்கள் இருந்த தொல்காப்பியர் காலத்துத் தமிழ் மண்ணில், பிற்காலத்தில்தான் வைதிகமும் பெளத்தமும் ஜைனமும் ஆசீவகமும் தோன்றின. பெளத்தமும் ஜைனமும்போலவே ஆசீவகமும் வடபகுதியில் இருந்து தமிழகத்துக்கு வந்தது என்று பலரும் பல காலமாகச் சொல்லி வந்த நிலையில், ஆசீவக சமயம் என்பது தமிழகத்தில்தான் தோன்றியது, அதனை உருவாக்கிய மற்கலி கோசாலர் சங்ககாலப் புலவர் என்றும் அவரே ஐயனாராக தமிழ் நிலத்தில் வழிப்பட்டு இன்றும் போற்றிப் பாதுகாக்கப்பட்டு வணங்கப்படுகிறார் என்ற மிக முக்கியமான ஆய்வு நூலை பேராசிரியர் க.நெடுஞ்செழியன் படைத்துள்ளார். தேவிபிரசாத் சட்டோபாத்தியாய, இந்திய தத்துவ இயல் பற்றி எழுதியதில் குறிப்பிடத்தக்கவர் என்றால், பேராசிரியர் க.நெடுஞ்செழியன், தமிழக தத்துவ இயல் பற்றி கனமான ஆய்வுகளைத் தொடர்ந்து செய்து வருபவர்.

இந்திய மெய்யியல் வரலாற்றில் அஜிதகேசம்பாளர், பூமணர், பக்குடுக்கையார், மற்கலிகோசலர் ஆகியோர் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள். இதில் மற்கலிகோசலர்தான் ஆசீவக சமயத்தைத் தோற்றுவித்தவர். அவர் தமிழர்தான் என்பதை தமிழ் மரபு, பெளத்த மரபு, ஜைன மரபு வழிபட்ட ஆதாரங்களுடன் நிறுவுகிறார்.

வடநாட்டில் 3ம் நூற்றாண்டுவரை மட்டுமே இருந்த ஆசீவக சமயம், தென்னகத்தில் 14ம் நூற்றாண்டு வரையிலும் இருந்துள்ளது. ஜைனம், பெளத்தம் தோன்றிய காலத்தில் இந்த சமயம் தோன்றியுள்ளது. வேதத்தையும் வேதப் பண்பாட்டையும் மறுத்து இந்த சமயம் தோற்றுவிக்கப்பட்டு உள்ளது. கொல்லாமையும் புலால் உண்ணாமையும் இதனுடைய நெறியாக இருந்துள்ளன. அதனால்தான் ஐயனார் கோயிலில் பொங்கல் படைப்பது மட்டுமே வழக்கமாக இருந்துள்ளது. அங்கு இருக்கும் கருப்புக்குத்தான் கடா வெட்டுவார்கள். கருப்பு இல்லாத ஐயனார் கோயில்கள் எங்கும் இருக்காது. ''போரில் உயிர்துறந்த வீரர்கள் கருப்புகளாக ஐயனார் கோயில்களில் இடம்பெற்றனர். இந்தக் கருப்புகள் சமகாலத்தவர்கள் இல்லை. காலந்தோறும் மக்களின் மனம் கவர்ந்த வீரர்கள் மறைந்த பின்னர் ஐயனார் கோயில்களில் கருப்புகளானார்கள். அப்படி ஆன கருப்புகளில் மதுரைவீரனும் காத்தவராயனும் அடக்கம். இதனாலும் காவல் தெய்வமாக வணங்கப்படும் 18ம்படிக் கருப்பு ஆசீவகத்தோடு கொண்டுள்ள தொடர்பை உறுதி செய்யலாம்' என்கிறார் க. நெடுஞ்செழியன்.

தமிழர் வாழ்வியலிலும் , இலக்கிய இலக்கண உரைகளிலும் ஆசீவகம் பெற்றுள்ள இடம் மகத்தானதாக உள்ளது. தமிழகப் பக்தி இயக்கங்களின் வரலாற்றில் ஆசீவகம் மையப் புள்ளியாக இருந்துள்ளது. சிவனியம் ஆசீவகத்தை அழித்தும் மாலியம் ஆசீவகத்தை அணைத்தும் வளர்ந்துள்ளன. தஞ்சை பெருவுடையார் கோவில் உள்ளிட்ட தமிழக சிவன் கோவில்கள் பெரும்பாலும் ஒரு காலத்தில் ஆசீவர்கட்கு உரியனவாக இருந்தன என்பதையும் திருவெள்ளறை செந்தாமரைக் கண்ணன் திருக்கோவில் உள்ளிட்ட பல திருமால் கோவில்கள் ஆசீவர்கட்கு உரியனவாக இருந்தன என்பதையும் கள ஆய்வுகள் உறுதி செய்கின்றன. சுருங்கச் சொன்னால் திருநிலை (கசலட்சுமி)க் கென்று எந்தக் கோவில்கள் எல்லாம் ஆசீவகர்கட்கு உரியனவே ஏனெனில் திருநிலை ஆசீவகச் சமயச் சின்னமாகும்.

" ..ஏரிக்கொரு ஐயனார், ஊருக்கொரு பிடாரி என்ற சொலவடைக்கேற்ப தமிழக நிலவிரிவில் ஐயனார் கோயில்கள் பரவலாகக் காணக்கிடைக்கின்றன. இந்தக் கோயில்கள் ஆசீவகம் விட்டுச்சென்ற அடையாளங்கள் என்கிறார் நெடுஞ்செழியன். இந்தப் புள்ளியிலிருந்து ஆசீவகம் தோன்றியது தமிழகத்தில்தான் போன்ற தன் வாதங்களை முன்வைக்கிறார். மகாவீரரின் சம காலத்தவரான மக்கலி கோசலரால் நிறுவப்பட்ட இந்த மதத்துக்கு இந்தியாவில் பரவலாக ஆதரவு இருந்தது. “ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலாகத் தமிழர் வாழ்வைச் செம்மைப்படுத்திய சமயம் ஆசீவகம்.

தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றிலும் இந்திய சமய வரலாற்றிலும் இந்தச் சமயம் வழங்கிய கொடை மகத்தானது” என்கிறார் நூலாசிரியர். இங்கு உருவாகி இந்தியாவெங்கும் பரவிய இந்தச் சமயத்தின் வரலாற்றில் திருவெள்ளறை ஒரு முக்கியமான இடம். தமிழகத்தில் ஆசீவகத்தின் தொல்லெச்சங்கள் இன்னும் உயிர்த்துடிப்புடன் இருக்கின்றன. ஆகவே, அவை ஆய்வுக்குட்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பது ஆசிரியரின் நிலைப்பாடு. இன்று கற்படுக்கைகளுடன் கூடிய சமணக் குகைகள் என்று தொல்லியலாளர்களால் அறியப்படும் பல பாறைக் குடில்கள் ஆசீவகத் துறவிகள் இருந்த இடங்கள்தான் என்பது நெடுஞ்செழியனின் நிலைப்பாடு..."

• தி இந்து.